Niczym poczytny kryminał czytam gminny Program Ochrony Środowiska. Oj, jak będzie chronione to środowisko, aż się o nie boję. Dziś przeszedłem się przez Stadtpark w Zgorzelicach (Görlitz). Za Nysą już się wyleczono z golenia trawy do zera. Widać strefowania, pozostawione kępy bioróżnorodności. Od lokalnej władzy muszą płynąć formy gospodarowania terenami dostosowane do zmian klimatu.
Co mam w swojej wsi? Przez rok z musu musiałem być opiekunem sali i zieleni dookoła świetlicy. Z największym obrzydzeniem kosiłem. Dzięki temu mogłem napisać tekst o małej łące kwietnej, która sama się zrobiła na bardzo ubogiej skarpie. Uważałem, żeby nie pokaleczyć młodych drzew.
Tego roku przyszło nowe. Komunalnik czy komunalniak, sam nie pamiętam tego górnolotnego określenia. Jak to działa w praktyce? Gmina wielka, roboty dużo, więc idzie to w stylu: dawaj, dawaj, bo się nie wyrobimy. W tamtym roku zakupiono z rozdzielnika różaneczniki. Miałem na szczęście z kim skonsultować miejsce posadzenia, żeby się miały dobrze. Teraz przyszli kosiarze i sru, nożem albo żyłką po nich.
Nie wiem, czym bym musiał zabezpieczyć lipy, by kora nie została uszkodzona kosiarką.
A łąkę kwietną na suchej skarpie trafił szlag, w tym roku dwukrotnie została wykoszona do gleby. Niczym obrzydliwy wtręt skasowano w pierwszej kolejności samotną dziewannę, bo kto to widział na gminnym gruncie taką samowolę.
Co stoi na przeszkodzie, żeby na środku nieużywanego trawnika pozostawić wyższą trawę? Zatrzyma wodę, obniży temperaturę podczas upału, zmniejszy ilość pyłu i kurzu, większa bioróżnorodność, mniejsze zużyci paliwa, cisza, zaoszczędzony czas pracowników na inne, potrzebne działania. Jak to tłumaczyć, że ta większa, rzadziej koszona trawa na terenie publicznym jest właściwym postępowaniem? Kiedy pod pojęciem „utrzymanie terenów zieleni” będzie coś innego niż „koszenie, usuwanie odpadów”? Ustawa nakazuje, napiszą bzdur o zieleni izolacyjnej i braku pieniędzy oraz terenu, radni przyklepią (chciałbym poznać kogoś z jakiekolwiek rady, kto tego typu dokument choć przejrzał i zastanowił się nad nim 5 minut) i dalej tkwimy po uszy w głupocie.
Nie wiem, czy mam zacząć rzucać niemiłymi słowami, jak pod dębem na budowie OSP? Przy czym dąb o który się wściekłem został zabezpieczony, ale jego sąsiada trącili jakimś pojazdem, uszkadzając mu dość wysoko korę. Wychodzi na to, że bez kilku brzydkich wyrazów do odpowiedzialnych osób nic nie dociera.
Przykre, że naturalna zieleń traktowana jest jak poligon walki. Gdyby tyle samo siły wkładano w likwidację stanowisk inwazyjnych gatunków obcych, które w mojej okolicy panoszą się coraz bardziej. Ale zaraz, zaraz, na to jest w programie usprawiedliwienie: „Zbyt duże obciążenie pracowników, brak wiedzy umożliwiającej rozpoznanie IGO w przyrodzie, brak środków finansowych, brak efektywnych metod zwalczania.” Tak działa administracja samorządowa. A rdestowce nie są wcale trudne do rozpoznania, nawłocie również. Dziś można jeszcze użyć aplikacji w telefonie, która w przeciągu kilku sekund umożliwia rozpoznanie rośliny z bardzo dużym prawdopodobieństwem.
Wiem, może w urzędzie wszyscy by woleli, żeby tak po cichu, w gabinecie. Ale to są problemy społeczne i środowiskowe. Czuję się za stan mej domowiny odpowiedzialny, za to co zostanie po mnie dla obecnych dzieci. I za hrabiną Marią von Maltzan uważam, że trzeba bić w werbel.
ps. Okopałem wszystkie rośliny wczoraj motyką w dużych czworokątach. To takie archaiczne, ręczne narzędzie nie wymagające benzyny. Chciałbym, żeby operatorów sprzętu mechanicznego naszła refleksja, że powinni się trzymać na odległość od posadzonych roślin. Od ilustrującej felieton skarpy również.
